" BEDAVA EKMEK..! "

                                  " BEDAVA EKMEK "


Rızkını sırtında ağır yük taşıyarak kazanan hamalın biri namazlarında dâima:

" Yâ Rabbi, bana ne vereceksen hayırlısını ver, bir ekmek de olsa hayırlısından ihsan eyle, diye dua ediyormuş. "



Adamın hep aynı duayı tekrarlaması, yanındakilerin dikkatini çekmiş. Nihayet biri, bir gün sormadan edememiş:

" Kardeşim, sen her namazdan sonra duada:
" Yâ Rabbi, bana ne vereceksen hayırlısını ver, bir ekmek de olsa yine hayırlısından ihsan eyle" diye yalvarıyorsun. Ekmeğin hayırsızı da mı olur ? "

Hamal cevap vermiş:
" Birader, benim başıma geleni bir bilsen sen de aynı duayı tekrarlamaktan kendini alamazsın.

Yanındakiler iyice meraklanmışlar:

" Neymiş başına gelen, anlat da biz de duyalım. Hamal, bakın, başıma ne geldi, diyerek başlamış anlatmaya.

" Ben ekmeğini sırtındaki ağır yüklerin altında inleyerek kazanan bir insanım. Bir gün yine bir yokuş yukarı sırtımda ağır yükle çıkarken fena halde yorulduğumdan sırtımdaki yükü yere indirdim. Alnımdan damlayan terleri silerken içimden bir feryad koptu, dedim ki:

" Yâ Rabbim, yediğim ekmeği bana ne kadar da zor veriyorsun. Ne olur, bu bir ekmeği şöyle oturduğum yerden kazanmayı ihsan eylesen de, böyle kan ter içinde kalmasam."

Tam bu dua ağzımdan çıkar çıkmaz, birden karşımda iki kişinin sille tokat dövüştüklerini gördüm.

Dayanamadım, aralarına girip ayırırken birinden yediğim bir yumrukla yüzüm kan revan içinde kaldı, işte o sırada gelen polisler, beni de kavgacılardan biri zannederek doğruca hapse attılar.

Mahkemeye çıkıncaya kadar yattığım hapiste her gün bana ekmek veriliyordu. Sırtüstü yattığım yerde ayağıma gelen bu ekmeği sıkıntı ve üzüntüden yiyemiyordum.

Kendi kendime diyordum ki, " işte ne sırtında yük taşıyorsun, ne de alnından öyle soğuk terler akıyor. Sana oturduğun yerde bedavadan gelen ekmek. Zevkle yesen ya..!"

Ne var ki, dışarda çalışarak alın teriyle kazandığım o ekmek, hapiste ayağıma gelen bu bedava ekmekten çok daha huzur verici ve lezzetliydi.

O zaman anladım ki, ben yanlış dua etmişim. Oturduğum yerden bir ekmek ver demişim, ama hayırlısından ver dememişim..!

İşte o günden bu yana dualarımda isteğimi değiştirdim. Rabbimden zahmetli de olsa hayırlısını, huzurlusunu vermesini niyaz ediyorum.



SON SÖZ ;

DÜNYA DA " CENNETİN KAFASINI " YAŞAYANLAR ASLA DERS ALMAZLAR..!

ADAM İYİ BİR İNSANMIŞ Kİ " RAHMAN VE RAHİM OLAN YÜCE ALLAH AZZE VE CELLE RABBİMİZ , BU KULUNA GÜZEL BİR DERS VERMİŞ..!

PEKİ YA KÖTÜ BİRİ OLSAYDI İŞTE O ZAMAN DA " AZDIRDIKÇA AZDIRACAK VE DAHA ÇOK ZENGİN KILACAK VE EN SONUNDA HİÇ BİR MİRAS VE NASİHAT BIRAKMADAN O ZALİM KULLARINI ANSIZIN YAKALAYACAKTIR ..! "

BUNDAN SONRASINI KİMSE MERAK ETMESİN ÇÜNKÜ ONLAR İÇİN KIYAMET KOPMUŞTUR ARTIK DÜNYA YA GERİ DÖNEMEYECEKLER VE YAPTIKLARININ HESABINI VERECEKLER..! ;)