KADI " KARAKUŞİ " 2

                      KADI " KARAKUŞİ " 2


  KADI KARAKUŞİ HAKKINDA YAZILANLARI OKUDUM VE HAKKINDA ANLATILANLAR SİYASİ ÇEKEMEMEZLİK SONUCU KÖTÜ GÖSTERME GİBİ BİR DURUM OLABİLİR..!

ANCAK YİNE DE TAM BİR ARAŞTIRMA YAPMADIĞIM İÇİN HAKKINDA ONA ATFEDİLENLER GERÇEK MİDİR? DEĞİL MİDİR ? KESİN BİR ŞEKİLDE SÖYLEYEMEM..!

BİLDİĞİMİZ GERÇEKLERDEN BİRİ DE İNSANLAR TAM BİR ARAŞTIRMA YAPMADAN BAŞKA KİŞİLER HAKKINDA SÖYLENİLENLERİ PEŞİN OLARAK KABUL EDİYORLAR..! 

İŞTE BU DURUMU ÇAĞIMIZIN HASTALIĞI OLAN " AŞIRI CAHİLLİK SALGINI " DİYE NİTELENDİRİYORUM..! 

BUNLARI YAZMA SEBEBİM SADECE KADI KARAKUŞİ DEĞİL İBN-ÜL  ARABİ, MEVLANA, YUNUS EMRE VE DİĞER KİŞİLERE DE BU ŞEKİLDE BİR SALDIRI VAR..!

GÜNÜMÜZ DE DE BU ŞEKİLDE " ÇAMUR AT İZİ KALSIN " ŞEKLİNDE SALDIRILARA MAĞRUZ KALIYORUZ..!

AŞAĞIDA YİNE KADI KARAKUŞİ'YE ATFEDİLEN BİR YAZI VAR..!


 
" Bir Hırsız gece gireceği evin keşfini yapmış, oradan girerim, buradan girerim derken balkonda karar kılmış..!

Karanlık basınca yağmur borusuna tutuna tutuna balkona çıkmış, iki adım atsa içeri girecek, lakin korkuluğu tutmuş elinde kalmış, aşağı düşmüş, ayağını kırmış..!

Çıkıkçıya, kırıkçıya, hekime, cerraha gideceğine doğru Karakuşi'ye koşmuş: 

“Kadı efendi, soyacağım eve girmek isterken, balkonun korkuluğu kırıldı, düştüm bu hale geldim, ayağımı kırdım, ev sahibinden davacıyım!”

Kadı bile şaşırmış:

“Niye, ev sahibinin günahı ne?”

“Balkonu çürük yaptırdığı için, düştüm ayağımı kırdım!”

“Sen de evi soymak için girmek üzereymişsin..!”

“Onun cezası başka!”

Karakuşi'nin de aklı yatmış, ev sahibini çağırmış:

“Niçin balkonun korkuluğunu çürük yaptırdın, adam düşmüş ayağını kırmış!”

Ev sahibi boynunu bükmüş:

“Balkonu ben yapmadım ki, marangoz yaptı, kabahat onun!”

Marangoz çağırılmış, kadı adamı azarlamış:

“Niçin işini doğru dürüst yapmıyorsun, bak adam düştü, ayağını kırdı!” 

Marangoz da kendisini savunmuş:

“Kadı efendi, ben balkonu yaparken, sokaktan yeşil feraceli bir kadın geçiyordu, ona dalmışım, o kadar güzel yeşildi ki! Demek ona bakarken çiviyi boşa çakmışım, korkuluk kırılmış!”

Kadı, marangozun bu savunmasını da geçerli bulmuş, mübaşire bağırmış:

“Yeşil feraceli kadını bulup getirin!”

Kadın gelmiş, kadı efendi çıkışmış:

“Be hatun, niçin o kadar göz alıcı ferace takıyorsun, senin feracenin rengi marangozun gözünü almış, kaza olmuş!”

Kadın da kendisini savunmuş:

“Kadı efendi, ben feraceyi boyasın diye, boyacıya verdim, o da tutmuş yeşile boyamış, bütün suç boyacının!”

Kadı efendi, boyacıyı çağırtmış:

“Ulan boyacı, niçin hatunların feracesini öylesine göz alıcı yeşile boyuyorsun da, onlar yoldan geçerken balkon yapan marangozların gözlerinin feraceye takılıp, çivileri boşa çakmalarına ve oraya tırmanmaya kalkan hırsızların yere düşerek ayaklarını kırmalarına neden oluyorsun?”

Boyacı bir yanıt bulamamış.

Karakuşi kükremiş:

“Götürüp asın bu boyacıyı..!”

Boyacıyı götürmüşler. 

Bir süre sonra cellat gelmiş:

“Kadı efendi demiş ; o boyacının boyu sehpaya uzun geldiğinden kendisini asamıyorum..!”

Karakuşi :

“Öyleyse, kısa boylu bir boyacı bul, onu as..!”

ASLINDA BU HİKAYELER ZULÜM EHLİNİN GÜÇ VE ERK (İKTİDAR ) SAHİBİ OLDUĞU ZAMAN Kİ KEYFİ VE ADALETSİZ KARARLARINA BİR ÖRNEKTİR..!